PORTOMARIN AMENCE HOXE VALDEIRO E TRISTE

Hoxe como cada Domingo de Pascua, Portomarín  tería que estar a celebrar a súa xa tradicional Festa da Augardente, unha das festas gastronómicas mais antigas de Galicia,  que, este ano ía xa pola súa IXL edición, a que, dende fai uns anos, se lle sumou a de outro produto típico do noso concello, a da degustación da anguía que vai xa na súa X edición. Dous produtos que caracterizan o noso concello e que, ademais de non faltar nunca nas nosas celebracións, son valorados mais alo das nosas fronteiras pola súa exquisita calidade.

A nosa asociación, O Xaramago, Asociación de Mulleres Rurais, dende a súa creación fai xa 8 anos, participou sempre moi activamente nas actividades que se levaron a cabo en este día, por iso, non podemos deixar pasar de largo o día de hoxe sen aportar o noso  pequeno gran de area, para que, en unha época de confinamento como a que se está a levar a cabo, Portomarín teña a súa pequena homenaxe recordo do que sería esta festa que todos os portomarinenses votaremos de menos.

No noso recordo hai  moreas de imaxes que fomos acumulando e engadindo a o noso baúl o longo de estes anos, nos que, cada festa, foi e seguirá sendo un lugar de encontro para todas nos, na nosa xa coñecida exposición que con tanto cariño fomos organizando, para amosarvos esas pequenas cousas, que cada ano fomos facendo nos nosos talleres de restauración, pintura e manualidades. Este ano, non poderá ser posible a exposición, pero si a deixaremos para todos vos, de unha maneira virtual, en este vídeo, que con moito cariño fixemos para mostrar a todos aqueles visitantes que, seguro nos votarán de menos.

Recordamos tamén con especial cariño, cando se nos invitou a inauguración de Gastro Obrador, onde en perfecto equipo co alcalde, Juan serrano, fixemos aquela primeira fornada de pan e empanadas que logo compartimos con todos os veciños, facendo de todo isto unha xornada que dificilmente podemos esquecer.

Colaboramos tamén na atención do posto  do concello para a degustación da anguía, que amablemente nos cede para que podamos recaudar algún diñeiro extra para as nosas actividades, o que tamén queremos agradecer a través de esta paxina.

Isto todo pola nosa parte, pero Portomarín e moito máis o dia  da augardente,  este ano tampouco terá a súa  misa de pascua, nin a procesión do Santo Encontro a que os portomarinenses teñen tanta devoción.

Non haberá Cabaleiros nin Damas novos, convocados pola Orde Serenísima da Alquitara.

Non haberá pregón dende o balcón municipal.

Non haberá esa carreira de atletismo, que cada ano se celebra coincidindo con este día, e como todas as cousas que fai Portomarín, está xa conseguindo un oco ben destacado dentro do atletismo galego, porque, Portomarín, ten algo que atrae a quen o visita, e xeralmente suele volver, mais cando a organización da carreira se empeña en que cada ano todo sala ben.

Non haberá comidas familiares o carón das persoas que queremos, nin verbena nin ningunha celebración pública, por primeira vez, dende fai xa 49 anos, Portomarín celebrará a súa Festa da Augardente coas súas calles valeiras, e, alleo a todo este caos que está a montar o COVI 19, lucira, máxico, esplendoroso, monumental, florido, para que, por primeira vez, os seus veciños dende os seus balcóns, en silencio, podamos admiralo de unha maneira distinta, que pasará a formar parte da sua historia.

 Por iso, hoxe as 8, cando saiamos os nosos balcóns a aplaudir a esas persoas que están a sacrificarse para coidar  de nos e da nosa saúde, demos tamén un forte aplauso a este noso pobo que  sempre loitou, que, si salio de un asolagamento que aínda temos no recordo, tamén Resistiremos  esta vez e sairemos de esta situación insólita que estamos a vivir.

E agora mesmo estou a pensar, que hoxe seríache moi fácil gardar aquel segredo, ode se fala de auga, terra e vento, como dicía   Manuel María, e que quente visita, con ou sen mochila, sempre, sempre te leva no pensamento porque ganácheste cualificativos como “ Cidade xardín” e  “ Camiño de auga e soños” porque en ti, soñar e moi doado, e xardíns tampouco che faltan.

 Este valeiro que respiramos hoxe, quizás  nos leve a reflexionar, a darnos conta que somos unha peza minúscula nun entramado social que, non podemos controlar, a quen unha cousa microscópica, que din que veo aló da China, e lle chaman COVI 19, fainos cerrar as fronteiras, satúranos os hospitais, e fainos acabar as existencias de mascariñas, luvas, desinfectantes, parar a produción a nivel mundial, e baleirar as estanteirías dos supermercados. Nos medios de comunicación aparecen imaxes de sanitarios e hospitais saturados  e as calles valeiras coma as do noso Portomarín hoxe..............ALGO QUE, FAI UNS MESES, ESTABA MOI LONXE DE SER PENSADO.

         Isto pronto pasará, e  haberá novas Festas da Augardente, as calles valeiras deixaran de novo paso o   bulicio e o habitual desfile de visitantes e peregrinos, o peregrino da praza seguira amosando o camiño, pero no noso recordo sempre quedará a situación que estamos a  vivir

Imos pechar xa esta publicación, pero aquí, a pe de paxina,deixarémosvos uns vídeos por si queredes darlles unha ollada, xa que contrariamente o que estamos habituados, en estes días de confinamento, tempo e o que nos sobra.

O primeiro e un vídeo  promocional que fixo o concello no seu día para dar a coñecer e por en valor a enorme beleza paisaxística que temos o redor do noso pobo e podes velo aquí en este enlace

https://vimeo.com/189517373
O outro e un vídeo que fixo fai tempo a nosa asociación onde podedes ver imaxes  contrapostas do mismo escenario no pobo antiguo e no novo.