de todo un pouco

mércores, 29 de febreiro de 2012

LICOR CAFE


                                              LICOR CAFÉ

INGREDIENTES:

                                                 1 litro de augardente de Portomarín

                                       1 litro de auga preferiblemente fervida e fría

                                                       ¼ kg de café torrefacto

                                                            ¼ kg de azucre

                                                                1 laranxa

                                                               1 limón.

                                             Unha rama de canela (opcional)

                                               2 onzas de chocolate negro (opcional)

MANEIRA DE FACELO:

                Votamos en unha pota ou calquera outro recipiente que se poda pechar hermeticamente  o augardente, a auga fervida e fría na que xa botamos o azucre facendo unha especie de almíbar, engadimos o café machucados os grans para que solten mais sabor ( non mudos)  e a laranxa e o limón cortados en cuartos.

                As cantidades son  orientativas, xa que dependendo do gusto podémolo facer mais doce engadindo mais azucre, ou mais ou menos forte engadindo mais ou menos auga dependendo do gusto de cada persoa.

                Tamén hai quen lle engade unhas onzas de chocolate e  unha rama de canela.

                Desde que están todas as cousas mesturadas deixámolo repousar 9 días removendo cada día para que colla ben o sabor, pasado este  tempo colámolo ben con un coador o que lle poñemos un pano para que non pasen pousos e a degustalo.


Licor do negro café que me tumbas que me matas, Licor do negro café fasme andar a catro patas. LICOR CAFÉ ¡Licor do negro café quén che pode decir NON! Licor do negro café deixame poñerme en pé, acompáñame a unha festa, emborráchate comigo, que nos atope a mañá abrazados como amigos …” – Lamatumbá – Licor Café.







domingo, 26 de febreiro de 2012

GRELOS CON BACALAO


INGREDIENTES:

2 mánollos  de grelos
2 lombos de bacalao por persoa.
1kg  de patacas
2 dentes de allo
Aceite de oliva
Un pouco de   pimentón.

MANEIRA DE FACELO:
                Poñemos  o bacalao a desalar polo menos  36 horas cambiándolle a auga varias veces.
               Limpiamos os grelos, e votámolos a  cocer nunha pota en auga fervendo, deixámolos que cozan ben.
               Cando xa logo están cocidos engadímoslles  unhas patacas picadas gordas procurando que non se nos desfagan o cocelas.
                Por outra banda, poñemos  unha pota con auga a ferver, e  emgadímoslle  o bacalao, deixámolo que coza durante uns  5 minutos.
               Poñemos o bacalao xa cocido encima dos grelos coas patacas e reservamos.
                  Poñemos unha tixola con aceite a quentar,  e douramos os allos, sacamos do lume e engadimos o pimenton;  botamos o refrito encima do bacalao e dos grelos e servimos.




sábado, 25 de febreiro de 2012

FACENDO UN POUCO DE HISTORIA

              Para as persoas que non coñezan nada do noso concello, imos facerlles un breve relato da súa historia, para que así podan entender  as imaxes e os vídeos que  aquí publicamos.
              Portomarín e unha pequena localidade situada na provincia de Lugo,  con historia dende o século II,  que foi cando os romanos construíron a primeira ponte da vila, que xunto as pontes romanas de Lugo e Ourense, eran as únicas pontes para cruzar o Río Miño.

               
     

             Así a vila naceu e creceu o lado da ponte romana construída na Idade Media  e do Camiño de Santiago.
              A vila de Portomarín estaba  formada por dous barrios, un a cada lado do Río Miño, San Pedro  marxe esquerda e San Xoán na marxe dereita.
              Na Idade Media, Portomarín acadou unha gran importancia, chegando a contar con tres ordes de cabalería; Os Cabaleiros da Orden de Santiago, que habitaban non Mosteiro lo Loio, a Orde do Templo e a Orde dos monxes cabaleiros da Orde de San Xoán de Xerusalén.

O POBO QUE SE TRAGOU O RIO MIÑO:
                  O pobo no que actualmente viven os veciños de Portomarín e relativamente xoven, xa que apenas ten 50  anos de historia, o antigo foi engulido polas augas do Miño o  construír o embalse de Belesar en  Chantada.

   

              Este  embalse con unha cola de mais de 40 km deixou sepultada a vila para sempre,  a pesar de ser declarada Conxunto Histórico  Artístico no ano 1931. Franco e Barrie de La Maza, Presidente de Fenosa en aquel entonces, fixaron a morte do histórico Portomarín no 1963, cando inaguraron o embalse e a nova vila de Portomarín,deixando tras de si vivendas, hortas,campos, e séculos e séculos de historia.
                A os veciños da vila déuselles a oportunidade de trasladarse a unha nova casa no pobo novo,  construído no Monte do Cristo, ou diñeiro para ir a outro lugar, algúns dos veciños non quixeron vivir cos recordos da súa vida sepultada e marcharon a outros lugares , descendendo a poboación considerablemente en aquel momento.
                Pero antes de marchar, os seus veciños ávidos por rescatar parte da súa historia, trasladaron pedra a pedra parte do seu patrimonio, numerando pedra a pedra as pedras da súa igrexa románica de san Xoán e volvendo a levantala no centro do novo pobo o lado da Casa do Concello, así coma un arco da ponte romana que hoxe preside a entrada da vila o a construción do Pazo do conde da Maza  ou o de Berbetouros.

                                            


         
O REXUDIR DAS RUINAS:
                Durante o  pasado ano 2011, unhas obras que se realizaron no embalse  de Belesar, obrigaron a desembalsar  parte da auga,  quedando a vista  as ruínas de todos os pobos asolagados, restos de pobos, ceminterios  , e incluso gran cantidade de troncos de árbores mortos que quedaron debaixo das augas,  rexurdiron despois de 50 anos outra vez, traendo  unha morea de recordos os veciños de novo, aínda que cada ano, nos meses de verán, (agosto e setembro), en Portomarín, debaixo do lodo que deixa a auga, poden verse algunhas das pontes que se usaban antano, e incluso permiten utilizar os caneiros para pescar as anguías, tan apreciadas no noso concello.


                O embalse xa foi trancado de novo o remataren as obras, e de novo a auga sepultara os recordos e a historia, aínda que cada ano, en  Portomarín se poda ver algo das ruínas de antano.





               
                 

venres, 24 de febreiro de 2012

AS NOSAS MANUALIDADES

                                                                   
                                                              Felicidad Grandas
Mª Carmen Vazquez 


Aurora


Aurora




Digna Dapena



Mari Carmen


Pilar Silva




                                                                   Felicidad Grandas




                                                                 Mercedes Rodríguez

                                                                        Mercedes Rodríguez
Mercedes Rodríguez

Mercedes Rodríguez


 
Mercedes Rodríguez 




Pilar Silva

                
                                Pilar Silva
Aurora

Aurora


                          Mari Carmen Vazquez                                                                                          

            
            Isolina                                                                               Lorena Platas

   
       Mari Carmen                                                        Lorena    Platas                                                                                                    


  Mari Carmen
 







                                                                                                           Mari Carmen
                                                                   

 
             Pilar Silva
                                                     

                                                                                                     
                                                                                                Mari Carmen

               Isolina



                                                                                                                                                                                                                                                                  Ana María  
                                     

                                                                         Mari Carmen


                                                             

mércores, 22 de febreiro de 2012

PATACAS CON BACALAO

            Hoxe  e  o primeiro día da coresma, en moitas familias galegas aínda se sigue gardando a vixilia,  aínda que non sexa por motivos relixiosos hai xente que o sigue facendo tamén por seguir  conservando a tradición xa que, os nosos antepasados, o mércores de cinza, todos os venres da coresma e Xoves  e Venres Santo non comían carne e algúns de eses días tamén aiunaban
             No meu caso , na miña  familia seguimos respetando esa tradición mais por motivos tradicionais que relixiosos; por iso hoxe , mércores de cinza, optei por facer unhas tradicionais patacas con bacalao  e postos a facelas, decidín coller a cámara e compartilas con vos, aínda que e unha receita tan tradicional na nosa terra que todas saberedes facela.                                                                               
            
INGREDIENTES :                                                                
                                                             Patacas
                                                              Bacalao
                                                      Uns dentes de allo
                                                          Unha cebola
                                                        Pimentón dulce
                                                                  Sal
                                                               Aceite
MANEIRA DE FACELO:


               Se o bacalao es salgado, poñémolo a desalgar o dia anterior, ( agora podemos encontralo conxelado no seu punto de sal, aínda que o sabor non e o mesmo e  mais rápido e pode sacarnos de un apuro), picamos o bacalao en cachos non moi grandes.

              Pelamos as as patacas e cortamolas en cachos non moi grandes procurando escarchalas para que solten mellor a fécula e nos espesen mais a salsa.

             Poñemolas a cocer en unha pota e añadimos un pouco de sal, procurando quedarnoscortos, xa que o bacalao transmitirá parte do seu sal as patacas.

                  Cando estean as patacas cocidas, engadimos o bacalao, solo ten que cocer uns dous ou tres minutos para que non se nos desfaga.

             Cando   xa estea  o bacalao cocido escorremos a auga das patacas , reservando unha pouca para votarlle a o refrito. 
            Para o refrito poñemos unha tixola o lume con un pouco de aceite, engadimos o allo ea cebolaben picadiños e deixamos dourar  a fogo lento,sen que se nos queime
           Cando teñamos a cebola e o allo dourado engadimos un pouco de pimenton,e sobre il a auga que reservamos de cocer as patacas, deixamos ferver a mestura.
            Botamos o refrito encima das patacas e volvémolas a o lume para que collan ben o sabor do refrito.  Servímolas ben quentiñas. Que bos aproveiten. 
 

UNHA ROSA

As veces  na  vida das persoas  pasan cousas  que aparentemente solo son eso  “ cousas” pero que para un teñen un sentido especial.  Hoxe  pola mañán cando abrín o correo  encontreime con esta fermosa  rosa (aparentemente solo e iso,  unha rosa) pero para min tiña un significado especial  porque ma mandou unha persoa  moi especial para min, a miña filla. Por iso decidín compartila con todos vos. Por baixo levaba esta lenda que tamén transcribo.




                                                                                Quien te lastima

                                                                  te hace FUERTE
,
                                                                   quien te critica


                                                             te hace IMPORTANTE,

                                                                 quien te envidia

                                                               te hace VALIOSO,

                                                    y a veces es divertido saber que
,
                                                     aquellos que te desean lo peor...


                                                           tienen que soportar

                                                         que te ocurra LO MEJOR!!!

martes, 21 de febreiro de 2012

RUTAS DE SENDEIRISMO

Ahora coa chegada da primavera, que aínda que non o pareza está a volta da esquina, queremos empezar coas rutas de sendeirismo, xa que temos moitas os noso carón que ben merecen unha especial mención. A primeira da que vos queremos falar é a RUTA DO RIO LOIO.

Esta ruta comenza na vila de Paradela e acaba en San Xoán do Loio. Transcurre en un tramo de 7 km a través de bosques autóctonos e zonas de ribeira.

Incluimos algún enlaces para que podades comprobar a fermosura das imaxes e así vos vaiades animando a facela cando o tempo mellore un pouco e nos permita camiñar sen dificultade.

Podedes mirar tamén na páxina de Turgalicia.

E tamén, na páxina Rincones de mi Galicia, podedes atopar información.



domingo, 19 de febreiro de 2012

Mais recetas para o entroido


LACÓN CON GRELOS


INGREDIENTES

1 lacón
Chourizos
Patacas
grelos

MANEIRA DE FACELO:
Poñemos a desalar o lacón en abundante agua fría durante dous días.
Nunha pota grande poñemos o lacón e cubrímolo de auga abundante e deixámolo cocer lentamente. Cando xa estea cocido, bótanselle os grelos e os chourizos e por último as patacas enteiras. Convén cocer todo xunto pois o ácido dos grelos quítalle graxa ao lacón e dálle un sabor peculiar ao prato.


FILLOAS RECHEAS:
Estamos no entroido e o normal na nosa terra é a preparación dun bo cocido, co seu lacón, cachola, chourizos e os fantásticos grelos que temos na nosa terra . De postre acostumamos a facer uns freixós que sempre sobra algún tamén.
Aquí vos deixo unha fermosa idea para reciclar todos os restos despois da comilona do día anterior.
INGREDIENTES
Filloas salgadas
Restos de cocido (lacón, polo, nabizas ou repolo, chourizos)
2 cebolas
100 gr de touciño
½ vaso de nata líquida
100 gr de queixo Arzúa Ulloa
MANEIRA DE FACELO:
Preparamos as filloas ou utilizamos das do día anterior, que xa deixamos sen azucre.
Picamos os restos do cocido en cachos non moi pequenos.
Poñemos un par de culleradas de aceite nunha tixola e douramos lixeiramente a cebola picada en xuliana.
Engadimos a carne desmenuzada, damoslle unhas voltas e reservamola.
Cun chourizo vamos a preparar a salsa para cubrir as filloas unha vez que estean recheas , para elo picamos a cebola e fretímola lixeiramente. Engadimos o chourizo picado e un pouco de caldo. Deixámolo cocer e pasamos todo pola batidora para facer unha salsa mais fina.
Engadimos a nata para suavizar o sabor, comprobamos o sal e reservamos.
Colocamos unha filloa ben estirada e sobre esta unha pouca verdura ( grelos, nabizas ou repolo) sobre a verdura colocamos un pouco de recheo e enrrodelamos procurando cerrar ben os bordes.
Bañamos o fondo dun molde apto para o forno con un pouco de salsa de chourizo. Sobre esta salsa colocamos os rolos de filloas ben xuntiños.
Cubrimos co resto da salsa e poñemoslle cachiños de queixo arzúa ulloa por encima .
Metemos o forno pre-quentado a 180º durante 15 minutos hasta que se quente ben por dentroe forme unha costra douradiña na parte supperior.
Servimos ben quentiños e a seguir disfrutando do entroido.
RECETA SACADA DE “ lacocinadelechuza.com”
Filloas rell.cocido-plato 3